حسین عزیز برایت متاسفم که در جامعه ای چشم به جهان گشودی که قهرمانانش همه بعد از مردن قهرمان می شوند ! به قول زنده یاد فریدون فرخزاد : «جامعه ما قهرمان زنده قبول نمی کند! باید مُرد تا قهرمان شد» . .
بابک خرمدین را فراموش نکن، او که در لحظه آخر خون ریخته شده از دست قطع شده اش را به صورتش مالید تا دشمنان تازی اش ،از پریدگی رنگ رخ او لذت نبرند و فکر نکنند که او از ترس رنگ باخته است.
حسین، کاری نکن که رنگ رخسارت ،شادی را برای دشمنانت ارمغان بیاورد.
نسیم آزادی در حال وزیدن است و به زودی طوفانی سهمگین بساط این ظلم و فساد را در هم خواهد کوبید.
برای روز پیروزی و جشن آزادیت،حسین رونقی سالم و ایستاده می خواهیم...همین
دست بسته هستی، اما سر بلند
پاسخحذفاو به پیشت خواجه ای ،تو خان زند
مشق بابک می کنی در پیششان
دست تو تیشه زند بر ریشه شان