"عاشــــــــــورای مــــن آن روزی اســــــت کــــــــه ...
مادری توســــــط ماشـــــــین نیـــــــروی انتــــــــظامی زیر گرفــــــــــته شد،
جوانـــــــی از بالای پل به پایــــــــین انداخـــــــته شد،
ایرانــــــی که به آتــــش و خــــــون کشــــــــــــیده شد...
عاشــــــــــــورای مــــــــــن آن روزاســـــــــــت!
حسین من نســـــــــــرین ستــــــــــــوده است که هفـــــــــــته هاست خـــــــوراک نــــــــخورده!
کربــــلای من اَهَــــــــــــر و ورزقــــــــان است که اتفاقا اصـــــــلا هم گـــــــــرم نیـــــــــست!
خیالمــــــان راحــــــت، برف دارد بدن زلــــــزله زدگان را به سخـــــــــتی می لــــــــــــرزاند...
خیــــــــمه و خانــــــه ام را آتـــــــش نمی زنـــــم نیازی هم به تعـــــــــزیه نیست ،
هــــــمه اینــــــها را از قــــــــــبل برایــــــــمان انــــــــــجام داده انـــــــــد!
عاشــــــــورای من روز بر ســــــــر و سیـــــــــــنه زدن نیـــــــــست،
روز شنـــــــیدن درد سیـــــــنه ی دانـــــــــش آموخــــــــته بیــــــکار و دست کشـــــیدن برســـــر کودکِ کار وطــــــــنم است،
با آئــــــــــــین تان غریــــــــــــــبه ام .....
عــــــــــفوم کنـــــــید!!
آیـــــــــــــه های من غـــــــــــــزلِ صـــــــــلح و انســــــــــان دوســــــــتی و شـــــــادی خواهد بود،
نه جنــــــــــگ و نـــــــــفرت و اشـــــــــک...
ناســـــــــزایم نگویــــــــــید...
با آیــــــــه هایتان غریبـــــــــــــــه ام!
آیـــــــــــــه های من غـــــــــــــزلِ صـــــــــلح و انســــــــــان دوســــــــتی و شـــــــادی خواهد بود،
پاسخحذفنه جنــــــــــگ و نـــــــــفرت و اشـــــــــک...