چگونه شادی
کنم شب یلدا را ، وقتی صبح آن باید خبر اعدام و زندان بشنوم؟!
چگونه جشن
بگیرم طلوع روز فردا را ، وقتی شب تاریک میهنم هنوز پایانی ندارد؟!
چگونه آئینی
را پاس دارم که معنای واقعی آن را مردمانم فراموش کرده اند ؟!
جشن و شادی
من روزی است که پایان شب طولانی بیش از سه دهه ظلم و فساد را شاهد باشم ...
یلدای من
، شب قبل از روز آزادی میهنم می باشد ...
به امید
برگزاری جشن آزادی در جای جای میهن اهورایی .
همایون نادری
فر
29 آذرماه
1392 خورشیدی
یک جای خیلی
دور از وطن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر