روز دانشجو در ایران بار دیگر شاهد بروز رویدادهای هیجانی این قشر از جامعه بود که متاسفانه در سالهای اخیر از این قشر بیشتر مشاهده گردیده است . در واقع با گذشت زمان و تجربیات تلخ گذشته و نگاهی واقع بینانه ، شخصا انتظار بیشتری از دانشجویان جامعه ایران داشته و دارم و معتقدم که بیشتر صاحبنظران سیاسی و اجتماعی نیز با من در این مقوله ، همفکر و هم نظر باشند !
با نگاهی به تاریخچه فعالیتهای دانشجویی و تشکلهای نیم بند و نیمه مستقل آن در سه دهه اخیر ، بی توجهی به خواسته های بر حق جامعه و بخصوص جوانان و دانشجویان که زبان گویای دهک های زیادی از جامعه هستند و نیز برخوردهای امنیتی با هر گونه صدای متفاوت از استانداردهای حکومت ،از سوی رژیم اسلامی در 34 سال گذشته ، کاملا مشهود و قابل لمس بوده است .
با گذشت سالها از این تجربه تکراری و نیز مردود شدن اصلاح طلبان در آزمون پاسخگویی به خواسته های انباشته شده جامعه و بخصوص جوانان ،که در 18 تیر 78 نمود پیدا کرد و پس از آن نیز با بازداشت ها و زندانی کردن دانشجویان مستقل ،ادامه داشت ؛ مشاهده فریب خوردن قشر برجسته تحصیلکرده به نام دانشجویان در این مقطع زمانی با حیله و فریبکاری دوباره اصلاح طلبان با سرکردگی آقای روحانی ،دبیر شورای عالی امنیت ملّی در زمان حادثه کوی دانشگاه و رئیس دولت کنونی جمهوری اسلامی ،و همراهی اصولگرایان در جهت مدیریت زیرکانه هیجانات و امیدهای واهی جوانان ، جای تعجب بسیار دارد .
در حقیقت ،بازی با احساسات جوانان و نمایش زیرکانه جنگ زرگری میان دو قطب به ظاهر مخالف اصلاح طلب و اصول گرا ،ولی در واقع موافق نظام ولایی و حامی رهبری علی خامنه ای ،ادامه دارد ، و عدم درک این موضوع از سوی دانشجو جماعت ، تعجب دگر اندیشان و ژرف اندیشان را بر انگیخته است !
قشری که انتظار می رود نسبت به مردم عادی جامعه ایران کمتر دچار بیماری فراموشی شوند و در گام نخست به دنبال احیای حقوق هم کلاسی های زندانی خود چون توکلی ها و هدایت ها باشند و در گام بعدی به رسالت ملّی و تاریخی خود در سخنگویی جامعه عمل کرده و صدای در گلو خفه شده مردم رنج دیده و به خاک سیاه نشسته ایران گردند و فشار لازم را برای پذیرش تغییرات اساسی در نظام و سیستم مدیریتی ماجراجویانه و ویرانگر آن ،به رژیم وارد سازند .
به امید روزی که روز دانشجو ، روز عزت و افتخار برای نام دانشجو و دانشگاه باشد و نه تکرار سناریوی آزار دهنده ساده اندیشی و کوته فکری !
همایون نادری فر
17 آذرماه 1392
یک جای خیلی دور از وطن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر