با آغاز
نشست ژنو 2 در مورد آینده سوریه و مخالفت با حضور جمهوری اسلامی در این نشست بخصوص
از سوی اپوزیسیون و شورای ملی سوریه ؛ مطمئنا جمهوری اسلامی به دنبال راههایی برای
ناکامی این نشست خواهد بود .
تاکید جمهوری
اسلامی بر ادامه حکومت بشار اسد ، که با توافق نهایی در نشست ژنو 1 مغایرت دارد؛ در
گام نخست نشان از نزدیکی استراتژیک دو نظام ولایی در ایران و بعثی در سوریه است و در
گام بعدی ، میزان وابستگی سرنوشت هر کدام از این نظامها به ادامه حیات نظام دیگر را
نشان می دهد .
روزهای آینده
برای آزادیخواهان ایران و سوریه ، روزهای بسیار حساس و سرنوشت سازی خواهد بود و امیدوارم
توافقات مخفی و علنی قدرتمندان جهانی ،در نهایت به سود ملت ایران و ملت سوریه تمام
شود !
در این راستا
،وظیفه اپوزیسیون واقعی ایران و بخصوص سازمانها و گروههای دارای جایگاه مردمی در میان
ملت این است که ، از فرصت پیش آمده در جهت رایزنی های فشرده با نمایندگان پارلمانهای
کشورهای دمکراتیک و نیز سازمانهای قدرتمند مردمی غیر دولتی در این کشورها ،استفاده
کنند و اولویتهای موجود برای مردم ایران را که همانا مهیا کردن شرایط برگزاری انتخابات
آزاد و نیز اجرای منشور حقوق بشر و ضمانت اجرایی آن در ایران است ، را به آنان گوشزد
کرده و آنان را مجاب کنند که به دولتها و سیاستمداران خود در زمان تصمیم گیری های بین
المللی فشار آورند تا خواسته های بر حق آزادیخواهان را مد نظر داشته باشند و به نظر
آزادیخواهان و مردم درد کشیده و له شده در زیر چکمه استبداد ،احترام بگذارند .
فرصت ها
را از دست ندهیم ، ای مدعیان مبارزه و آزادیخواهی !
فراموش
نکنید ؛گاهی وقتها خیلی زود دیر می شود !
همایون نادری
فر
22 ژانویه
2014
یک جای خیلی دور از وطن !
