نه به اعــــدام، نه به خشونـــت

  ۲۵آبان تا ۲ آذر ماه ۱۳۹۲  هفته « عـــــزای ملّــــی »

 فایل صوتی پیام

هم میهنان عزیزم،

تنها در ۱۰ روز گذشته، تعدادی بیش از دو کلاس درس از هم میهنانمان توسط ضحاکان زمان، در لوای دولت منتصب حاکمیت ولایت فقیه به دار آویخته شده اند.

در ارومیه شهر آب، که دریاچه اش از ظلم و جور این نظام مستبد خشکید، حبیب الله گلپری پور جوان بُرنای کُرد ایرانمان را چه ناجوانمردانه بر طناب دار به قتل می رسانند.

حاکمیت ظالم جمهوری اسلامی در مقابل هفده مرزبان جانباخته وطن که قربانی مزدوران جیش العدل شدند، زندانیان بلوچ کشورمان را به اتهام بی پایه و اساس «مُعاند» به قتل عمد می رساند.

همه می دانیم که مردم سیستان و بلوچستان به تکه نانی برای گذاران زندگی قناعت دارند. قتل فرزند بلوچ قتل یکایک فرزندان ما در خراسان و یزد و کرمان و گیلان و ایلام است. 

در سقز شهر پهلوان پرور کشورمان، هم میهن و فرزند کُرد ایرانزمین، شیرکو معارفی را بدون برگزاری دادگاهی عادلانه به قتل می رسانند.

این جانیان بشریت به نام خدا و دین، از همان روزهای نخستین بدست آوردن قدرت با اجرای مجازات اعدام بر بام مدرسه رفاه، محل آموزش و تربیت فرزندانمان ماشین آدم کشی را به راه انداختند.

این جانیان بشریت پس از گذشت سه دهه همچنان فرزندانمان را به اتهامات واهی و بی پایه و اساس مرتبط با فهرست مجازات های منجر به مرگ در قوانین شریعت از جمله مواد مخدر، اِرتداد، مُحاربه، جاسوسی، مفسد فی الارض، مُعاند و غیره به صورت فله ایی اعدام می کنند. به غم انگیزترین شکل ممکن کودکان معصوم زیر ۱۸ سال را اعدام می کنند و با برپایی چوبه های دار در خیابان ها، صحنه توحش و شنیع سلب زندگی انسانی را در برابر چشم همگان به معرض نمایش می گذارند.

در حالیکه کارزار لغو مجازات اعدام جهان شمول شده، هر ساله بسیاری از کشورها به جمعیت جنبش لغو کنندگان اعدام می پیوندند، اما رژیم ضد بشری جمهوری اسلامی در پیشبرد مجازات ضد بشری اعدام سرآمد دولت های جهان است.

هم میهنانم

اعدام یعنی قتل و کشتن انسانی به دست انسانی دیگر، یعنی سلب حق زندگی یک انسان. مجازاتی که بر خلاف موازین حقوق بشر، کرامت و مقام انسان را خدشه دار می کند. با اِعمال و اجرای قوانین ضد بشری کشتار انسان ها بصورت مجازات اعدام، قساوت قلب و خشونت در لابلای باورهای جامعه رخنه می کند.

اندیشه انتقام و نگرش انتقامجویانه و خون را با خون شستن تنها مظهر انحطاط، توحش و پس رفت فرهنگ انسانی یک جامعه است. جمهوری اسلامی پیشرو اجرای این عمل وحشیانه در سطح جهانی نه تنها موفقیتی در کاهش میزان جرم و جنایت در کشورمان را نداشته است بلکه به ناهنجاری های جامعه بیش از هر زمانی دامن زنده است و جامعه را با بحران عمیقی در مقابل اخلاق و کرامت و منزلت انسانی قرار داده است.  

هیچ دولتی حق ندارد از مجازات اعدام بعنوان ابزاری برای حفظ حیات خود، حق زیستن را از انسانی دیگر بگیرد. وظیفه دولت تامین امنیت فرد فرد شهروندان جامعه است و نمی باید تامین امنیت حکومتی را در مقابل امنیت فردی قرار دهد. کنترل جرم و جنایت در جامعه، بازپروری مجرمین، استقرار عدالت کیفری از مجرای قوانین مبتنی بر اعلامیه جهانی حقوق بشر، تامین حق آزادی و حق امنیت هر شهروند بر دوش همه نهادهای حکومتی است.

قوانین مجازات مرگ و انتقام گیری برای نابود کردن و ترساندن مخالفین بدست جمهوری اسلامی و اجرای آن بعنوان هدف قرار دادن نیل به عدالت، تنها چرخه خشونت را در تمام سطوح جامعه تشدید می نماید.

تجربه پرهیز از مجازات مرگ، عفو و گذشت در کشورهای دمکراتیک در دهه گذشته، بهترین گواه بر تکامل و رشد سطح فکر بشر و کاهش میزان جرم و جنایت در جامعه بوده است.

در راستای ترویج احترام به منزلت و مقام انسان، ضمن همراهی با همه کُنشگران و مدافعان حقوق انسانی، اعتراض خود را علیه مجازات ضد انسانی اعدام توسط حاکمیت فقاهتی و واکنش استراتژیک جامعه جهانی نسبت به وضعیت اسفناک حقوق انسانی در ایران را اعلام نموده و هر نوع خشونت پنهان و آشکار علیه هم میهنانم را شدیدا محکوم می نمایم.

هر کدام از ما مردم ایران یک کاوه باشیم تا فرصت را از ضحاک جنایتکار سلب نماییم. صدای داغداران وطن را به جامعه جهانی برسانیم. جهانیان باید بدانند که محدود کردن مذاکره ها به پرونده هسته ای بدون پرداختن به پرونده های بیشمار و سنگین نقض حقوق بنیادین انسانی توسط ضحاکان جمهوری اسلامی مسئولیتی سنگین را بر دوش خود در قتل عمد و اعدام هر کاوه ایرانی می گذارند.

برماست که نقش جوامع پیشرو در دمکراسی بعنوان کشورهایی که می توانند نقش مهمی در تبلیغ و اشاعه لغو اعدام و یا اعمال وحشیانه ایی چون سنگسار در قرن بیست ویکم را داشته باشند، یادآور شویم و از شهروندان و سیاستمداران جهانی خواستار حمایت از حقوق انسانی ایرانیان باشیم.

به جهانیــان بگوییم که تحریم هــای غیـرانسانی کمـر ملت ایران را شکستـه است، کمبود دارو و هزینه های سرسام آور مواد غذایی، بیماری های جسمی و روانی و مرگ و میر را در جامعه گسترش داده، در حالیکه چرخه تراژدی اعدام ها و قتل های دیگری همچنان در راه است.

مادران، پدران، فرزندان، خواهران و برادران داغدیده مرزبانان، کُردها، بلوچ ها، آذری ها و همه جانباختگان ایرانزمین بدانند که تنها نیستند و ما مردم ایران دست در دست هم، نخواهیم گذاشت تا به بهانه برنامه هسته ای خون عزیزانمان پایمال شود.

از ۲۵ آبان تا  ۲ آذر ماه ۱۳۹۲ را هفته « عزای ملی » اعلام می نمایم، چه نشسته ایم که فرزندان ایرانزمینمان به دست ضحاکان زمان به قتل رسیده اند. برای هر فرزند ایرانزمین که به دست این نظام با طناب دار به قتل رسیده است، شمعی روشن نماییم و در عزای فرزندان از دست رفته ایرانمان عزای ملی برگزار نماییم.

نه به اعدام، نه به خشونت

خداوند نگهدار ايران باد

رضا پهلوی

International Solidarity Movement to Stop Crimes Against Humanity in Iran

Seven Days of Mourning in Protest Against Capital Punishment
from 16 November to 23 November 2013

International Solidarity Movement to Stop Crimes Against Humanity in Iran

To my dear Iranian compatriots and all those who care about freedom and justice,

In the past ten days alone, dozens of Iranians have been executed by the government bodies of the clerical regime that currently rules Iran.

In Urmia, our fabled City of Waters, and where its lake dried up as the result of the clerical regime’s mismanagement, the government executed Habibullah Golparipour, a young and brave Iranian Kurd.

Recently, agents of the regime mass murdered defenseless prisoners on baseless accusations as revenge for the killings of seventeen border patrols by a group called Jishul Adl.

In Saghez, the City of our Champions, they executed another Kurdish son of Iran, Shirko Moarefi without a fair, just and proper trial.

To those of you in the international community who might not have been closely following the tragic tale of Iran, it is important to know that sham trials and summary executions - crimes against humanity - began as soon as the clerical regime seized control of Iran in 1979. In the name of God and Islam, agents of the regime commenced their executions of my fellow Iranians on the roof of the Refah School in Tehran, a secondary  school.  And so began the Islamic Republic's killing machine, which continues unabated for 34 years and has only accelerated since Rouhani was chosen to be president by the Supreme Leader Khamenei. For those of you who think Rouhani has any authority, know that the real power in Iran and man responsible for this evil is Ayatollah Khamenei, along with the other unelected members of the Supreme Council.

For three decades, the arms of state currently controlled by Ayatollah Khamenei have continued to create baseless and false accusations against Iranians based on Shariah laws, usually accusing my fellow Iranians of being involved with drugs, apostasy, spying, corruption, and antagonism - all charges that carry the death penalty.  The government hangs our children under 18 in savage public displays meant to intimidate others who may dare challenge the regime.

Before the revolution if 1979, Iran had an enviable GDP that made its economy one of the fastest growing in the world.  Since the clerical regime took control of the nation, they have lorded over an abysmal and broken economy, while at the same time putting Iran at number one on the list of executions globally. It is truly shocking to see the disastrous turn our nation has taken.

No government has the right to use the death penalty as a means for its own survival.  The clerical regime running Iran has no legitimacy and its end must come soon at the hands of the Iranian people.

The duty of a government is to provide and protect the security of its citizens and must not put the security of its own before the security of the individual citizens. The control of crime in society, rehabilitation of criminals, establishment of justice and observation of human rights according to the international conventions on human rights, the provision of freedom and security are responsibilities that all departments of governments must bear.

The Western powers currently negotiating on the nuclear issue with the clerical regime - without even mentioning the countless human rights abuses in Iran - will bear some culpability for the executions that continue in Iran.

It is up to us to remind the progressive societies around the world that they can play an important part in abolishing the death penalty and the banning of the stoning in the twenty first century and to ask their citizens and politicians to support the human rights for all Iranians.

Grieving mothers, fathers, daughters and sons, brothers and sisters of the murdered border patrols, Kurds, Baluchis, Azeris, and all those killed by the clerical regime must know they are not alone. We the people of Iran and others around the world, hand-in-hand, shall not let Western powers turn a blind eye to continuing human rights atrocities in Iran whilst trying to craft a deal on the nuclear issue with the clerical regime desperate for money.

I pronounce the week commencing 16 November through 23 November 2013 (25 Aban until 2 Azar 1392) as the "National Mourning Week". We shall light candles and hold a vigil for our children and those who have been murdered by the clerical regime.

Say "No to Death Penalty, No to Violence."

May god bless Iran and liberate her soon from this nightmare,

Reza Pahlavi