بر مــن خـــــــرده نگــــــیریــد...!

هنوز هم ذهنم آرام نمی گیرد! عکسهای شادی خیابانی جوانان هم میهنم را می بینم ! و در میانشان ،صورت معصوم ندا و سهراب و ... جستجو می کنم ..باز فراموش کردم که چهار سال گذشت و دیگر ندا و سهرابی در میان ما نیست !

با خود می اندیشم ،اینکه در ایران به خاطر دیکتاتوری و خفقان ، مردم به خواست های حداقلی خوشحالند قابل درک و احترام است

ولی من شخصا ضمن احترام به خواست های حداقلی مردم کشورم ، بعنوان یک ایرانی خارج نشین ،خواستار آزادی و دمکراسی و تحمل همه عقاید وباورها در میهنم هستم تا همه ماهایی که در تبعید ناحواسته در خارج از کشور به سر می بریم ،بتوانیم به میهن خود باز گردیم و در امنیت و آرامش زندگی کنیم و بتوانیم در آبادی و پیشرفت کشور سهیم باشیم!

بنابراین دوستان و هم میهنان داخل کشور از من انتظار نداشته باشند که من نیز قانع به حداقلها باشم! خواست من نمی تواند حداقلی باشد ،چرا که دغدغه من ،زمان بسیار کم موجود برای نجات کشور از خطر فروپاشی اقتصادی و اجتماعی است ...!

وقتی سخن از تغییر نظام می گویم ، اوضاع اقتصادی کشوری را در 34 سال گذشته مرور میکنم که به اعتراف کارشناسان ،یکی از ثروتمندترین کشورها از نظر منابع طبیعی و نیروی انسانی است ! ولی فقر و در نتیجه آن ،آسیب های فراوان اجتماعی ،روز به روز در آن بیشتر می شود ...!

آمار رو به افزایش جوانان بیکار ، معتادان ،بزهکاران و....مرور می کنم...

معاملات پشت پرده و حراج منابع و ثروتهای میهنم را در ازای بازیهای سیاسی ،مرور می کنم...

رفتار توهین آمیز و تحقیر آمیز جهان با ایران و ایرانی را در سه دهه اخیر مرور می کنم ...

آمار صدها هزار جاوید نام از بهترین فرزندان این خاک و آب را که برای دفاع از میهن به خاطر جنگ خانمانسوزی که حاصل مرگ بر ها و بازیهای ایدئولوژیکی رهبران دو نظام دیکتاتوری بود را مرور می کنم...

آمار معلولین جنگ و ادامه آسیبهایی که دامن خانواده آنان را گرفته است را مرور می کنم...

برخوردهای حقارت آمیز در خیابانهای شهر را ،با نام ارشاد و نهی از منکر ،مرور می کنم ...

جلوگیری از تحصیل بسیارانی فرزندان با استعداد این مرز و بوم ،به خاطر دین و آئین وعقاید سیاسی متفاوت را مرور می کنم ...

فرار هزاران دانشمند و تبعید اجباری آنها در خارج از کشور را مرور می کنم...

فساد اقتصادی و رانت خواری ها و اختلاسهای میلیاردی افراد درون دایره حکومت را مرور می کنم ...

ثروتها و پولهای خارج شده از کشور برای آبادانی لبنان و فلسطین و سوریه و ... را مرور می کنم ...

باز هم بگویم دوستان؟!

علت دغدغه ذهنی من را متوجه شدید ؟! یا باز هم بگویم؟!...

با همه این اوصاف ، بر من خرده نگیرید که چرا در شادیتان سهیم نیستم !

قبلا گفته ام و باز می گویم: شادیتان شادم می کند ،ولی آنچه شما را شاد می کند ،لزوما من را شاد نخواهد کرد!

با شادیتان شادم ،ولی بیش از هر چیز ،این روزها نگران تکرار روزهای غم و افزایش مشکلات معیشتی و ادامه خفقان احتماعی برای شما هستم و نابودی و تجزیه میهنم ایران! ...

بر من خرده نگیرید...

من ایرانیــــــــــــــم!

همایون نادری فر
 12:48  دقیقه نیمه شب
 27خرداد ماه 1392

استرالیا