اینکه تعدادی از اکانتهای بدون شناسنامه و فیک که با قاطعیت می شود گفت که توسط سایبری های رژیم هدایت می شوند ؛ بر طبل تفرقه می نوازند و بر آتش بی اعتمادی که سالهاست بر تن بیمار اپوزیسیون افتاده است ، دامن می زنند ؛ دور از انتظار نیست و رژیم مدتهاست که بر روی این پروسه موفقیت آمیز ، سرمایه گذاری می کند .
ولی آنچه که آزار دهنده است و تاکیدی دوباره بر هوشیاری در مبارزه را طلب می کند؛همراهی هم میهنان مدعی مخالفت با حکومت و همراهی آنان با اینگونه سناریوهای نوشته شده در اتاق فکر این فرقه تبهکار است که متاسفانه هر روز شاهد تکرار آن در فضای مجازی و رسانه ای می باشیم.
چند روزی است که شاهد حجم بالایی از رفتارهای مدیریت شده از سوی رژیم در مورد شخص بانو نسرین ستوده ، وکیل و فعال حوزه حقوق بشر هستیم.
بیشتر فعالیتهای مخالف با ایشان در راستای ترس از خمینی سازی و یا رهبر سیاسی سازی از این چهره آزادیخواه است ! چیزی که نه تنها ایشان مدعی آن نیستند بلکه در سئوالی که از همسر ایشان آقای رضا خندان شد ؛ به صراحت پاسخ داده شد که :
« ... همسرم، هيچگاه ادعا و اساسا علاقه اي به بازي كردن نقش در حوزه هاي سياسي نداشته و ندارد. زمينه كار او وكالت و حقوق بشر است. بنابر اين دانستن اين كه دانش و تجربه كافي در اين زمينه را دارد يا نه، اساسا موضوعيت ندارد.
اميدوارم پاسخم به اندازه كافي شفاف بوده باشد.
با ارادت »
در حقیقت باید به این مهم توجه کرد که قرار دادن فعالیت های بانو ستوده در چارچوب سیاسی و تفکیک آن به اینکه براندازانه است یا اصلاحطلبانه ؛ یک اشتباه بزرگ است و اساسا ایشان فعالیت سیاسی انجام نمی دهند که بتوان عملکرد ایشان را در این دو حوزه ، قیاس کرد .
هرچند که در کشور ما ایران ، هر کنشی در هر حوزه ای ، در نهایت رنگ و بوی سیاسی به خود می گیرد ؛ ولیکن این مهم حائز اهمیت است که قدرت تشخیص نیت اصلی از نوع کنش را داشته باشیم و اسیر فضای تبلیغاتی مسموم که حربه ای برای عدم اتحاد حول دشمن مشترکی بنام نظام جمهوری اسلامی حاکم بر ایران شده است ، نشویم !
اکنون و در شرایط موجود ، بجای استفاده از فرصت و ارج نهادن به توجه نصف و نیمه جامعه بین الملل به موضوع نقض حقوق بشر و به موضوع زندانی شدن یک کنشگر حقوق بشر و بجای استفاده از این فرصت برای یادآوری دیگر جنایات و نقض حقوق بشر سیستماتیک در جمهوری اسلامی ؛ بیایید فرصت سوزی نکنیم و جامعه جهانی را با ضعف بزرگ فرهنگی مان که همان عدم توانایی در همدلی و همبستگی است ؛ بیشتر از این دچار انفعال و بی تفاوتی نسازیم !
تک تک زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندانهای تهران و شهرستانها، چه با نام و چه بی نام و ناشناخته ؛ قابلیت دفاع و حمایت از سوی تک تک آزادیخواهان واقعی ، بدور از در نظر گرفتن باورهای سیاسی و عقیدتی شان ؛ دارند و شخصا معتقدم تفکیک آنها برای حمایت و پشتیبانی ، چه از سوی مجامع بین المللی و دول غربی مدعی دموکراسی و چه از سوی هم میهنان مدعی فعالیت آزادیخواهانه ، عملی اشتباه و خارج از عرفی است که ادعا می کنند .
بار دیگر به این جمله از شاهزاده رضا پهلوی اشاره می کنم که گفتند : « هوشیاری در مبارزه ، رمز لازم برای پیروزی است »
همایون نادری فر
۲۱ سپتامبر ۲۰۲۰
یک جای دور از وطن
لینک نوشتار در کیهان لندن
لینک نوشتار درخبرنامه گویا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر