چـــه مـــردمانی هستـــيم ما !

تعويق اعدام خوشحالمان مي كند  ، ولي يادمان مي رود ، بي گناه را بايد آزاد كنند ، نه بارها و بارها شكنجه روحي ...
آزادي با وثيقة خوشحالمان مي كند ، ولي فراموش مي كنيم ، بي گناه بايد بي قيد و شرط آزاد شود ، نه اينكه ماهها در استرس چگونگي حكم دادگاه ، انتظار بكشد ...
حكم تعليقي خوشحالمان مي كند ، ولي يادمان مي رود أين حكم ، همچون شمشير داموكلس ، بالآي سر محكوم است و ...
چرا اينهمه سطحي نگر شده ايم و حقير ؟!
كاري كنيم كارستان
ما مي توانيم
اگر بخواهيم
همايون نادري فر
٨ مهر ١٣٩٣

يك جاي دور از ميهن پر درد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر