گفتگویی با رسانه یونیکا در مورد چند موضوع مهم روز :
۱ - چرا انتخابات ریاست جمهوری آمریکا برای ایرانیان مهم است ؟
۲ - آمار و نظرسنجی های منتشره در رسانه ها و پلتفرمهای مجازی
۳ - آینده سیاستهای فشار حداکثری و تحریمها
۴ - احتمال جنگ آمریکا و رژیم حاکم بر ایران
۵ - نظرم در مورد ایرانیانی که علنا از بایدن و سیاستهای حزب دمکرات آمریکا ، حمایت می کنند
اینکه تعدادی از اکانتهای بدون شناسنامه و فیک که با قاطعیت می شود گفت که توسط سایبری های رژیم هدایت می شوند ؛ بر طبل تفرقه می نوازند و بر آتش بی اعتمادی که سالهاست بر تن بیمار اپوزیسیون افتاده است ، دامن می زنند ؛ دور از انتظار نیست و رژیم مدتهاست که بر روی این پروسه موفقیت آمیز ، سرمایه گذاری می کند .
ولی آنچه که آزار دهنده است و تاکیدی دوباره بر هوشیاری در مبارزه را طلب می کند؛همراهی هم میهنان مدعی مخالفت با حکومت و همراهی آنان با اینگونه سناریوهای نوشته شده در اتاق فکر این فرقه تبهکار است که متاسفانه هر روز شاهد تکرار آن در فضای مجازی و رسانه ای می باشیم.
چند روزی است که شاهد حجم بالایی از رفتارهای مدیریت شده از سوی رژیم در مورد شخص بانو نسرین ستوده ، وکیل و فعال حوزه حقوق بشر هستیم.
بیشتر فعالیتهای مخالف با ایشان در راستای ترس از خمینی سازی و یا رهبر سیاسی سازی از این چهره آزادیخواه است ! چیزی که نه تنها ایشان مدعی آن نیستند بلکه در سئوالی که از همسر ایشان آقای رضا خندان شد ؛ به صراحت پاسخ داده شد که :
« ... همسرم، هيچگاه ادعا و اساسا علاقه اي به بازي كردن نقش در حوزه هاي سياسي نداشته و ندارد. زمينه كار او وكالت و حقوق بشر است. بنابر اين دانستن اين كه دانش و تجربه كافي در اين زمينه را دارد يا نه، اساسا موضوعيت ندارد.
اميدوارم پاسخم به اندازه كافي شفاف بوده باشد.
با ارادت »
در حقیقت باید به این مهم توجه کرد که قرار دادن فعالیت های بانو ستوده در چارچوب سیاسی و تفکیک آن به اینکه براندازانه است یا اصلاحطلبانه ؛ یک اشتباه بزرگ است و اساسا ایشان فعالیت سیاسی انجام نمی دهند که بتوان عملکرد ایشان را در این دو حوزه ، قیاس کرد .
هرچند که در کشور ما ایران ، هر کنشی در هر حوزه ای ، در نهایت رنگ و بوی سیاسی به خود می گیرد ؛ ولیکن این مهم حائز اهمیت است که قدرت تشخیص نیت اصلی از نوع کنش را داشته باشیم و اسیر فضای تبلیغاتی مسموم که حربه ای برای عدم اتحاد حول دشمن مشترکی بنام نظام جمهوری اسلامی حاکم بر ایران شده است ، نشویم !
اکنون و در شرایط موجود ، بجای استفاده از فرصت و ارج نهادن به توجه نصف و نیمه جامعه بین الملل به موضوع نقض حقوق بشر و به موضوع زندانی شدن یک کنشگر حقوق بشر و بجای استفاده از این فرصت برای یادآوری دیگر جنایات و نقض حقوق بشر سیستماتیک در جمهوری اسلامی ؛ بیایید فرصت سوزی نکنیم و جامعه جهانی را با ضعف بزرگ فرهنگی مان که همان عدم توانایی در همدلی و همبستگی است ؛ بیشتر از این دچار انفعال و بی تفاوتی نسازیم !
تک تک زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندانهای تهران و شهرستانها، چه با نام و چه بی نام و ناشناخته ؛ قابلیت دفاع و حمایت از سوی تک تک آزادیخواهان واقعی ، بدور از در نظر گرفتن باورهای سیاسی و عقیدتی شان ؛ دارند و شخصا معتقدم تفکیک آنها برای حمایت و پشتیبانی ، چه از سوی مجامع بین المللی و دول غربی مدعی دموکراسی و چه از سوی هم میهنان مدعی فعالیت آزادیخواهانه ، عملی اشتباه و خارج از عرفی است که ادعا می کنند .
بار دیگر به این جمله از شاهزاده رضا پهلوی اشاره می کنم که گفتند : « هوشیاری در مبارزه ، رمز لازم برای پیروزی است »
همایون نادری فر
۲۱ سپتامبر ۲۰۲۰
یک جای دور از وطن
لینک نوشتار در کیهان لندن
لینک نوشتار درخبرنامه گویا
«جمهوری خواهی، همان جمهوری طلبی نیست، همانطور که پادشاهی خواهی، همان سلطنت طلبی نیست»
https://news.gooya.com/2018/07/post-17007.php
امروز با ادامه این تحرکات حاشیه ساز و انحرافی و با توجه به نیاز به هوشیاری و جلوگیری از تکرار تجربیات گذشته در نادیده گرفته شدن حقوق مردمان این سرزمین ؛ دوستان مان در رسانه یونیکا ، این مقاله را بصورت صوتی پیاده کرده اند که ضمن سپاس از همه زحمات شان در عرصه آگاهی رسانی میهن پرستانه ؛ شما هم میهنان را دعوت می کنم که این مقاله را بخوانید یا بشنوید !
پاینده ایران
همایون نادری فر
۱۰ سپتامبر ۲۰۲۰
در خبرها خواندیم که قطعنامه پیشنهادی آمریکا مربوط به ادامه تحریمهای تسلیحاتی جمهوری اسلامی ، در شورای امنیت رأی نیاورد و در ظاهر قضیه ، رژیم می تواند با پایان مدت زمان تحریم قبلی در اکتبر پیش رو ، به خرید و صدور تسلیحات نظامی دست بزند .
حجم شادی ها و صدای بشکن های رسیده از بهارستان و پاستور به حدی بود که شنونده ناآگاه و بی اطلاع از عمق مسئله را مجاب می کرد که جمهوری اسلامی به پیروزی بزرگی دست یافته است .
اما آنچه که در ادامه نوشتار می آید ؛ برای خواننده این سطور ، روشنگر این مهم خواهد بود که این همه شادی و شعف سیاستمداران خرد و کلان دایره رژیم ، از رئیس جمهور تا وکیل الحکومه های بهارستان و دیپلماتهای سهمیه ای وزارت خارجه رژیم ، یا واقعا از روی نادانی ، کم دانشی و بیسوادی است و یا در بهترین حالت ، به دنبال فریب مردم و پروپاگاندایی است که سعی می کنند پیروزی دیپلماتیک جمهوری اسلامی را به مردم و حتی حامیان خارج از مرزهای ایران ، القاء کنند .
در حالی که آنچه در اصل قضیه نهفته است ؛ این مهم است که آمریکا و متحدین اروپایی اش با زیرکی تمام ، با این بازی فریبنده ، ورق را کاملا به سمت به کرسی نشاندن تصمیمات خود بر علیه رژیم حاکم بر ایران ، برگرداندند .
آمریکا و دیگر متحدین اروپایی اش بخوبی می دانستند که چین و شوروی با استفاده از حق وتو خود و با توجه به موضعگیریهایی که به صراحت اعلام کرده بودند ، اجازه تصویب این قطعنامه را در شورای امنیت نمی دادند . لذا مهم نبود که این قطعنامه در بیست پاراگراف و یا چهار پاراگراف به اعضاء پیشنهاد گردد .
مهم این بود که با رد این پیشنهاد و عدم رأی به این قطعنامه ،شرایط لازم برای اعمال مکانیسم ماشه از سوی آمریکا و یا هریک از اعضای اروپایی برجام مهیا می شد .
و اما مکانیسم ماشه چیست ؟
«طبق بندهای ۳۶ و ۳۷ برجام، هر یک از طرف‌های توافق می‌توانند به کمیسیون مشترک شکایت کنند، و این کمیسیون برای حل و فصل موضوع پانزده روز فرصت دارد؛ مسائل حل و فصل نشده به وزیران خارجه ارجاع داده می‌شود، که پانزده روز دیگر فرصت دارند. سپس کمیسیون مشترک پنج روز دیگر فرصت دارد تا مسئله را حل و فصل کند. اگر پس از این فرایند ۳۵ روزه، طرف شاکی هنوز راضی نباشد، می‌تواند موضوع را به عنوان تخطی چشم‌گیر از توافق، به شورای امنیت ارائه کند، و این شورا باید ظرف ۳۰ روز درمورد قطعنامه‌ای برای ادامه تعلیق تحریمها رای بدهد
- قطعنامه‌ای که طرف شاکی می‌تواند وتو کند (به جز آلمان که عضو دائم شورای امنیت نیست)، و به این ترتیب، تحریمها به جای خود برگردند.»
اگر به متن این مکانیسم دقت کنید ، طرف شاکی ، یعنی آمریکا و یا انگلیس یا فرانسه ، بعنوان دیگر اعضای دائمی شورای امنیت ، می توانند در صورت رای نیاوردن و یا مخالفت اکثریت اعضای شورای امنیت با اجرای مکانیسم ماشه و برگشت تحریم های بین المللی ؛ این مخالفت را وتو کنند و تحریمهایی که با برجام برچیده شده بود نیز بازگشته و بر تحریمهای یکطرفه سنگین آمریکا اضافه شود .
در حقیقت ، تعداد بالای آرای ممتنع در رای گیری اخیر برای قطعنامه پیشنهادی آمریکا بخصوص از سوی اعضای دائمی شورا ، نشان از زیرکی آنها و آگاهی از سرانجام این پروسه و جلوگیری از قدرت نمایی روسیه و چین بود تا نگذارند این دو کشور در اوضاع کنونی جهان ، با استفاده از حق وتو ،در این مرحله ، قدرت نمایی کرده و حرف خود را به کرسی بنشانند .
آن چه مسلم است ؛جمهوری اسلامی و خادمان این سیستم معیوب و پر از خالی ،بارها و بارها در بازی دیپلماتیک جهانی شکست می خورند و مردم عادی نیز جز وقاحت و دروغ از آنها چیز دیگری نمی بینندو گاهی هم اسیر فضای وارونه سازی رژیم می گردند و البته در نهایت ، آنچه باقی می ماند، لبخندهای تمسخر آمیز بزرگان سیاست بر میزان بلاهت و نادانی و حجم حماقت دیپلماسی یک رژیم ورشکسته است .
همایون نادری فر
۱۶ آگوست ۲۰۲۰
